De eerste dagen vrijwilligerswerk!

Hoiiiii iedereen!

Hier een 2e bericht uit het zonnige Paramaribo, dit keer getypt door Boontje Roos!

Afgelopen maandag zijn we begonnen met het vrijwilligerswerk, dat is nou waarvoor we hierheen zijn gekomen! Ik zat in de groep dat deze week bij Unu Pikin werkt, een schoolmeubilair project in Paramaribo. Maandag zijn we, brendan, pien, jansje, jo ann, tolk edmee en ik erheen gegaan met rico en martine, de 2 begeleiders, om kennis te maken enzo. We hebben toen ook onnze meegebrachte houtlijm (14 flessen ofzoiets) en oordoppen gegeven aan de mensen daar, ze waren er heeeel blij mee! Houtlijm is namelijk peperduur in Suriname.
Rondleiding gehad door het gebouw, het is best simpel. Gewoon een stenen zaaltje met golfplaten dak, en paar tafels om op te werken. Ze hebben wel een eh hoe noem je dat, een elektrische zaag, maar de 'elektrische' boor is gewoon vast gemaakt en zo gebruiken ze het. Er werken een aantal jongens, een paar lopen daar stage. Daar worden er schoolmeubels opgeknapt, die worden dus helemaal versleten gebracht en dan worden de tafels en stoelen geschuurd, grondverf/ijzermenie erop, en dan drogen en dan weer schuren en dan de verflaag erop. Het is een heel proces, en ieder persoon heeft zn eigen taak, als een soort lopende band. Maar het werk was lekker ontspannend! Lekker simpel met je kwastje heen en weer verven of lekker schuren. De jongens daar zijn behulpzaam maar ook wel beetje verlegen, hun verstandelijke niveau om het maar zo te zegegn, is niet helemaal op hetzelfde niveau. Eentje wist ook niet eens waar Nederland lag en die was toch wel al 20 jaar oud.. Ik vond het persoonlijk vooral wel leuk om ok met horende ' locals' te praten, hun dingen of leven mee te krijgen. Eentje vertelde me ook dat hij nog nooit van Kajana of Awarradam had gehoord (waar we in de 3e week naartoe gaan in het binnenland) en dat is toch een bekende, toeristische plaats. Hij vertelde ook dat bijna geen enkele surinamer ooit naar het binnenland gaat, omdat het veeeeeel te duur voor ze is, ze kunnen het nooit betalen. Toen voelde ik me wel schuldig dat wij, met zn 14 nederlanders WEL naar het binnenland gaan, het is immers HUN land... :S
Het werk; inmiddels hebben we al heel wat stoelframes geschuurd en geverfd! Ook schuren en verven we de zitblad en de rugblad van de stoelen en tafelbladen. Het leuke aan dit project is dat het heel concreet is, je ziet meteen wat je maakt. Je maakt gewoon een stoel en daar kun je op zitten, klaar! De schoolkinderen hebben ze nodig dus het is nuttig werk. UnuPikin maakt ook speeltoestellen bv schommel of een speelhuis, enz. Een goede werkplaats dus!

Okee mijn tijd is weer bijna om, ik hoop dat ik een beetje duidelijk beeld heb kunnen geven over de laatste dagen, er zijn ook zooooo veeeeel nieuwe indrukken, het leven en alles is hier echt heel anders!

De volgende persoon verteld wel meer! :)

Brasssaaa!! Roos